Ayşe Hamide Cemil

Şeyh İbrahim Edhem Efendi ve Hasibe Hanım’ın kızıdır. Tekke’de geçen çocukluğunun ardından Evkaf Müdürlüğünde çalışan ve soyu babaannesi tarafından Nasuhî Tekkesine dayanan Cemil Bey ile evlenmiştir. Bir süre Özbekler Tekkesinde yaşıyan Ayşe Hamide Hanım ve Cemil Bey'in dört çocuğu olmuştur. İmadettin doğumda, Suat çocukken, Aliye de Ayşe Hamide Hanım'dan 11 yıl önce ölür. Geriye kalan tek çocuğu Mehmed Münir’e (Ertegün) düşkünlüğü ile bilinen Ayşe Hamide Hanım 1910’larda bir anlaşmazlık sonucu ailece Tekke’den Çamlıca’ya, Cemil beyin kardeşi olan (Dr. Amca) Cemalettin Ertegün’ün evine oradan da yine bir anlaşmazlık sonucu bir başka yere taşınmışlardır.

Ayşe Hamide Hanım 1924 yılında vefat eden kızı Aliye’nin 6 yaşındaki oğlu Sadi Koylan’ı yanına alarak büyütmüş, vefatına kadar Sadi ile ilgilenmiştir. 1931 yılında kocasının ölümünden bir yıl sonra oğlu Mehmed Münir’in yanına Londra’ya gider. Münir Ertegün’ün Washinton’a tayini ile birlikte 1934’te ailece yaz tatilini geçirmek üzere Heybeliada’ya gelirler. Bu yolculuk sonunda aile Washington’a giderken Ayşe Hamide Cemil İstanbul’da kalarak bir akrabalarının Kızıltoprak’taki evine yerleşmek zorunda kalmıştır. O sırada çok hastadır. 1935 yılındaki vefatında yanında yakın ailesinden kimse yoktur. Özbekler Tekkesi haziresine defnedilmiştir. Yahya Kemal’in Münir Ertegün’e yazdığı 11 Nisan 1935 tarihli mektuptan Yahya Kemal'in Ayşe Hamide Hanım'ın cenazesine katıldığu anlaşılmaktadır. 

 Sigara tiryakisi ve aynı zamanda şair olan ve fakat okuması olup yazması olmadığından mektuplarını ve şiirlerini başkalarına yazdıran Ayşe Hamide bir mektubunu Dertli Hamide olarak imzalamıştır.