Süleyman Erguner (Dede)
Süleyman Erguner, 2 Ağustos 1902’de İstanbul Sultanselim semtinde doğdu. Küçük yaşlarda annesini ve babasını kaybederek erken yaşta Sultan Selim Camii'ne müezzin oldu. Sadettin Kaynak’tan mûsiki eğitimi aldı, hıfzını ve rüşdiye öğrenimini tamamladı. 1923’te evlenip müezzinliği bırakarak İnhisarlar İdaresi’nde memurluğa geçti. Anadolu’nun çeşitli şehirlerinde görev yaptıktan sonra 1942’de İstanbul’a döndü ve Tekel’de çeşitli idari görevlerde bulundu. 1953 yılında Cibali Tütün Fabrikası’nda çalışırken vefat etti, Edirnekapı Şehitliği’ne defnedildi.
Hüseyin Fahreddin Dede’den sonra dönemin en iyi neyzenlerinden kabul edilen Süleyman Erguner, müzik hayatına tekke ve mevlevîhâne çevrelerinde başladı. Neyzen Emin Efendi’nin teşvikiyle başladığı ney üflemeyi kendi çabasıyla geliştirerek kendine has bir üslup oluşturdu. İstanbul’a döndükten sonra Sultanselim’de düzenli mûsiki toplantıları yaptı. İstanbul Radyosu’nda görev aldı, Erguner Topluluğu’nu kurdu ve klasik Türk mûsikisi ile tasavvuf mûsikisinin yaşatılmasına büyük katkı sağladı. Ulvi Erguner, Niyazi Sayın, Selâmi Bertuğ gibi önemli isimleri yetiştirdi. Ayrıca yirmi civarında ilâhi, şarkı ve saz eserinden oluşan besteleriyle de tanınır.
Literatür
Sultantepe Özbekler Tekkesi hakkında yapılan literatür taraması, bu önemli yapının Osmanlı’dan Cumhuriyet’e uzanan tarihsel serencamını çok boyutlu bir biçimde ortaya koymaktadır. Tarih, mimari, musiki, tarikat yapıları, matbuat faaliyetleri ve Millî Mücadele gibi çeşitli konulara yayılan bu kaynaklar, Özbekler Tekkesi’nin sadece bir dini mekân değil, aynı zamanda kültürel, sosyal ve siyasi bir merkez olduğunu göstermektedir. Hem yerli hem yabancı akademisyenlerin kaleme aldığı eserlerde tekkenin Orta Asya’dan gelen dervişler için bir uğrak yeri olduğu, Karakol Cemiyeti gibi yapıların faaliyetlerine ev sahipliği yaptığı ve özellikle 20. yüzyılda İstanbul’daki mistik ve entelektüel ortamda önemli bir rol üstlendiği vurgulanmaktadır.
Sultantepe Özbekler Tekkesi Literatürü
Sultantepe Özbekler Tekkesi Literatürü